Schilderen doe ik puur voor de lol.
Maar net als sporten kan het wel eens pijn doen.
De mooie werkjes komen niet op een presenteerblaadje aangewaaid. Het kan een gevecht zijn. En toch schilder ik nog steeds.
Ik houd van dat gevecht! Steeds vaker wil ik experimenteren en laat de werkelijkheid wat verder los. Ik beweeg de kwast met ervaring maar bewust wil ik geen absolute controle, dat geeft maar stress en ik dans liever door de vrijheid.
Afrikaanse koppen kan ik niet vaak genoeg schilderen. Af en toe een landschap of een dier… dat kan, maar graag met een beetje tover. Een beetje geheimzinnigheid. Dat kan ook in de werkelijkheid zitten!